علم در تقابل با دین و معنا گرایی نیست زیرا که معنویت از راه تعقل و تفکر بدست میاید نه از راه جهل و تاریکی.علم یعنی اینکه ما توانایی تسخیر نیروهای طبیعی را داریم و این همان اشاره‌‌‌ای است که خداوند فرموود که انسان را خلیفه قرار داد و به او توانایی مسخر نمودن نیروهای طبیعی را عطا کرد..اصولا دین راهی برای تفکر و اندیشه و دوری از جهل و تقلید و تکرار است اگر عده‌‌‌ای با جهل ادمها و خرافه گویی ،در بیان دینی مبتنی بر جهل هستند ،بی شک مخالف با اساس و دلیل دین هستند که انسان را از پرستی چون خود و بت‌های ذهنی و بیرونی به همراستایی با بی نهایت و مطلقی دعوت میکند که اساس و ریشه را اندیشیدن قرار داد و اندیشه‌ها را رودهایی در سمت اقیانوس خرد تا دریابیم که خودشیفتگی و خود حقیقت پنداری نشانه‌ی جهل است و پذیرش تفاوتها و خود بودن و به دیگران عشق و مهر ورزیدن و باور اینکه مطلق نیستیم ،نشانه‌ی دانایی و خرد .دین راهی برای کسب علم و اندیشیدن و تلاش برای فهم دلیل پدیده‌ها و استفاده از‌‌ان‌در جها عالم شدن و بهره برداری بای زندگی راحت تر و سودمندتر است .زندگی‌‌‌ای که هدف غایی‌‌ان‌مهرافشانی و عشق ورزیدن به افرینش است.
عشق در قلمرو گرگان چیتر 5 بازدید : 224
چهارشنبه 13 آبان 1399 زمان : 23:37
